هنگام انتخاب یک روان کننده، مهم است که بدانیم چه روغن پایه استفاده می شود. با توجه به اینکه روغن پایه 80 تا 99 درصد یک روان کننده است، باید بدانید که از چه روغن پایه ای استفاده می کنید.

مؤسسه نفت آمریکا (API) روغن های پایه را به پنج گروه طبقه بندی کرده است که با سطح اشباع، سطح گوگرد و شاخص ویسکوزیته مشخص می شوند.

گروه I، II و III از نفت خام (روغن معدنی)، گروه IV یک روغن کاملاً مصنوعی و گروه V برای تمام روغن های پایه است که در یکی از گروه های دیگر قرار نمی گیرند.

گروه I

روغن‌های گروه I با حلال تصفیه می‌شوند، که فرآیند تصفیه ساده‌تری است و آنها را کمتر تصفیه‌شده و در نتیجه ارزان‌ترین روغن‌های پایه موجود می‌سازد. روغن‌های تصفیه‌شده با حلال معمولاً از ترکیبی از مولکول‌های هیدروکربنی مختلف تشکیل شده‌اند که در فرآیند پالایش قابل تشخیص نیستند.

گروه دوم

روغن های پایه گروه II تحت هیدروکراکینگ قرار می گیرند که فرآیند پیچیده تری نسبت به روغن های گروه I است. هیدروکراکینگ فرآیندی است که مولکول های هیدروکربنی بزرگ را به مولکول های کوچکتر تجزیه می کند. قیمت روغن های گروه II نزدیک به روغن های گروه I است.

گروه III

روغن های گروه III حتی نسبت به روغن های گروه II فرآیند طولانی تری را پشت سر می گذارند. این فرآیند که هیدروکراکینگ شدید نامیده می شود نیز شدیدتر است. فشار و حرارت بیشتری در طول فرآیند پالایشگاه اعمال می شود. این منجر به یک روغن پایه خالص تر با کیفیت بالاتر می شود. حتی اگر روغن های گروه III از نفت خام مشتق می شوند، گاهی اوقات به عنوان هیدروکربن های سنتز شده توصیف می شوند.

گروه چهارم

روغن های پایه گروه IV پلی آلفائولفین ها هستند. اینها استخراج نمی شوند بلکه از مولکول های یکنواخت کوچک ساخته می شوند.

گروه V

روغن های گروه V از هر نوع روغن پایه غیر از ذکر شده در گروه های تعریف شده قبلی تشکیل شده اند.

برنامه ها: